بررسی تاثیر برنامه ایمن سازی در برابر استرس بر رضایت شغلی پرستاران شاغل در بخش روان

نویسندگان: فاطمه دربان *، سید رضا مظلوم مقدمه و هدف: یکی از عوامل موثر بر رضایت شغلی پرستاران، استرس شغلی می باشد؛ بنابر این استفاده از شیوه های پیشگیرانه و کارآمد مدیریت استرس، ضروری به نظر می رسد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر برنامه ایمن سازی در برابر استرس بر رضایت شغلی پرستاران شاغل در بخش روان می باشد. روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود که واحدهای پژوهش آن را 60 نفر از پرستاران و بهیاران شاغل در بیمارستان ابن سینا شهر مشهد تشکیل می دادند که بر اساس تخصیص تصادفی به 2 گروه مساوی تقسیم شدند. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه رضایت شغلی بریفیلد و روث بود که در سه مرحله قبل از مداخله، پایان جلسه دوم و یک ماه بعد از مداخله تکمیل شدند. مداخله شامل برنامه ایمن سازی در برابر استرس، متشکل از کارگاه 2 روزه 8 ساعته به فاصله یک هفته بود که برای گروه مداخله اجرا شد. یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین نمره رضایت شغلی گروه ایمن سازی در برابر استرس، از 4/10±5/61 در مرحله قبل از مداخله به 6/11±6/67 در بعد از مداخله و 5/6±9/69 در مرحله پیگیری یک ماه بعد به طور معنی داری تغییر یافت و سیر صعودی داشت(005/0>p). در گروه کنترل نیز میانگین نمره رضایت شغلی در مرحله بعد از مداخله و مرحله پیگیری یک ماه بعد به طور معنی داری نسبت به مرحله قبل از مداخله به طور معنی داری کاهش یافت (005/0>p). همچنین در مرحله قبل از مداخله بین دو گروه از نظر نمره رضایت شغلی تفاوت اماری معنی داری وجود نداشت اما در مرحله بعد از مداخله و نیز پیگیری یک ماه بعد نمره گروه ایمن سازی به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود. نتیجه گیری: از آنجایی که بهبود رضایت شغلی پرستاران در افزایش رضایتمندی بیماران از خدمات ارائه شده موثر می باشد، پیشنهاد می شود برنامه ایمن سازی در برابر استرس به منظور افزایش رضایت پرستاران و نیز بهبود کیفیت مراقبتها، مورد استفاده قرار گیرد.